Ogród zimowy

Krajobrazowa instalacja Ogrodu zimowego, składająca się z kilkunastu rzeźb: metalowych kwiatów, na co dzień eksponowana jest na tle płaskich mazowieckich pól. Praca stworzona została z pomocą mieszkańców Kurówka, którzy na potrzeby Ogrodu oddali swój stary rolniczy sprzęt – nieużywane narzędzia pracy. Zamieniona wspólnymi siłami w serię rzeźbiarskich roślin, przywodzi na myśl plony uzyskiwanie kiedyś za pomocą tych maszyn. Kolorowa kompozycja, odznaczająca się zwłaszcza w zimowym pejzażu, z jednej strony może odsyłać do tradycji plenerów twórczych z lat 60. i 70. oraz działań artystów z różnymi grupami zawodowymi. Z drugiej zaś podejmuje temat przetwarzania materii, „spasowywania” elementów, oddolnej kreatywności. Rzeczy stworzone do określonych zadań stają się metaforą opisującą proces zmiany tożsamości współczesnej wsi, której nie definiują już związek z ziemią ani uprawa roli.

Ogród zimowy jest jedną z pierwszych prac opartych na prostym zestawie mocnych kolorów, do których Rycharski systematycznie będzie powracał w innych swoich projektach publicznych. To również jedno z pierwszych działań, w którym korzysta z przedmiotów znalezionych, pracując z ich historią i materialnością.