Krzyż

Tytułowy Krzyż to oszczędny krucyfiks wykonany z dwóch kawałków drewna. Ozdobiony rzeźbionym motywem ruty – symbolem czystości i niewinności – utrzymany jest w stylistyce ascetycznej rzeźby drewnianej. Forma i materiał podyktowane zostały przez tragiczną historię, która rozegrała się w jednej z małych miejscowości w południowo-wschodniej Polsce, gdzie w niejasnych okolicznościach dwie nastoletnie osoby popełniły samobójstwo. Jedną z domniemanych przyczyn tej tragedii był brak akceptacji dla ich związku. Rzeźba została stworzona z drzewa, które było niemym świadkiem tego zdarzenia i pod którym odnaleziono cała.

Daniel Rycharski konsekwentnie stawia pytanie o to, czy sztuka współczesna może na nowo interpretować świat religijnych wyobrażeń, czy może odnaleźć swój głos na temat religii. Czy możliwy jest swoisty aktywizm artystyczny na rzecz radykalnie inkluzywnej wspólnoty wiary czy instytucji Kościoła, oddolna rewolucja zmieniająca schematy rządzące społeczeństwem? W maju 2017 roku Rycharski zabrał Krzyż z wystawy w Zamku Ujazdowskim i ruszył z nim w drogę po ulicach Warszawy. Ostatnim przystankiem na jego trasie stał się pałac prezydencki, gdzie ze swoją pracą zajął miejsce po innym głośnym krzyżu, który podzielił polskie społeczeństwo. Polska przestrzeń publiczna, organizowana w dużej mierze przez symbole religijne, między innymi za ich sprawą stała się strefą skrajnie spolaryzowaną. W centrum sporu narodowego Rycharski stawia nową tragedię – homofobię, mająca przemożny wpływ na osoby, które padają jej ofiarą. Krzyż przyniesiony przez artystę w szczególny sposób przeorganizowuje linie podziału, jest narzędziem poszukiwania alternatywy i, jak mówi twórca, może być krzyżem pojednania.