Strachy

Seria konstrukcji nawiązuje wprost do motywu wiejskich strachów, chochołów i dziwnych postaci ustawianych na polach do odstraszania dzikich zwierząt. Kilkanaście Strachów stworzonych zostało na podstawie symbolu krzyża, pojawiającego się w rozmaitych formach i odmianach. Po blisko czterech miesiącach przygotowań zadebiutowały w Kurówku, ustawione zimą na pobliskich polach jako plenerowa instalacja o funkcjonalnym znaczeniu. Strachy to alternatywne archiwum mówiące o obecności ciał, które nie mieszczą się w wąsko zakrojonych ramach tożsamościowych. Każde z ubrań pozyskane zostało na potrzeby projektu w ramach zbiórki czy wymiany z osobami LGBT+, doświadczającymi na co dzień różnej skali dyskryminacji. Cięte i zszywane ze sobą ponownie, tworzą nową, hybrydyczną konstelację. Oprócz ubrań strachy wyposażono w przedmioty znalezione, elementy kojarzące się z jakimś rodzajem tortur i przemocy. Nie odbiera to grupie tych kolorowych konstrukcji humoru i pewnej groteskowości. Balansujące pomiędzy ludową kalwarią a serią lekko makabrycznych rzeźb przetwarzających tradycje folklorystyczne i trendy mody, Strachy to również spersonifikowane lęki unoszące się nad społeczeństwem.

Praca ta traktowana jest przez Rycharskiego jak manifest, deklaracja tworzenia dla siebie przestrzeni do praktykowania wiary na własnych warunkach. Seria dotyczy już nie tylko katolicyzmu, lecz także innych wyznań, które mogą okazać się opresyjne, hierarchiczne, posługujące się przemocą. To wezwania do odwagi bycia dorosłym w swojej wierze, co artysta nazywa ideą bezreligijnego chrześcijaństwa.