Walentynki / Środa Popielcowa

14 lutego 2018 roku obchodzono równocześnie dwa dosyć odmienne święta – walentynki oraz Popielec. Nałożyły się one na siebie, tworząc ciekawe zestawienie dnia miłości oraz wezwania do umartwień. Ta anegdotyczna sytuacja stała się dla Daniela Rycharskiego pretekstem do działań performatywnych. W ich trakcie artysta spalił ustawione obok siebie dwa obiekty: wysłużony, niewielki konfesjonał oraz fragment ściany z gejowskiego darkroomu. Zebrane popioły wymieszał, tworząc z nich nierozdzielną szarą masę, którą następnie skonsumował. Praca ta jest kwintesencją działań przekraczających ustalone pozycje, poszukujących alternatywy, swoistym paliwem do tworzenia nowych form unieważniających pozorne sprzeczności. To przekroczenie odbywa się w nienormatywnym ciele, jednocześnie mając charakter radosnego wyzwolenia i pokuty. Zainspirowana filozofią genezyjską, głoszącą konieczność ciągłego przechodzenia w nowe formy i wyzwalania się ze starych, praca – stworzona równo na rok przed otwarciem wystawy – stała się jednym z pierwszych kroków na drodze artysty do określenia na nowo swojej postawy. Praca Walentynki / Środa Popielcowa, poprzez pozornie paradoksalne zestawienia, może być widziana jako metafora wspólnoty chrześcijan LGBT, która przez instytucję religijną postrzegana jest często jako jej zaprzeczenie. Działanie było również komentarzem na temat wpędzania w grzech i poczucie winy, instrumentalnie wykorzystywane jako narzędzie sprawowania władzy.